Aku belanja gambar dulu.
Paling tak tahan aku tengok gambar yang last ni. Ada hati gak nak melompat-lompat bagai. Anak-anak pun tak camtu..ish..ish..ishhh...mak sape la ni..'Maaf...kenderaan berat melompat'.
Aku tak ingat kejadian ni bila tapi yang pasti time cuti sekolah beberapa tahun yang lepas. Maafkan lah hakak ko ni, dah banyak nau termakan semut. Semua tak ingat, nasib laki masih ingat lagi. Aku gi sana dengan kawan aku yang sama2 g Hong Kong tu. Mahani nama dia. Orangnya sweet2 gitu, lemah lembut kira soft spoken gitu. Tak macam aku kasor. Lakik dia ngan lakik aku tu kerja tempat yang sama. Kaedah aku, bila aku tengok anak-anak aku sonok...aku rasa puas dapat gembirakan dorang. Ye lah...sape lagi yang kita nak gembirakan kalau bukan darah daging kita sendiri kannn.
No comments:
Post a Comment